آشنایی با سازهای کوبه ای خارجی 

آشنایی با سازهای کوبه ای خارجی 

تعریف سازهای کوبه ای | پرکاشن

سازهای کوبه ای | پرکاشن، جز قدیمی ترین ابزار و ادوات موسیقیایی هستند که به واسطه تکان دادن و ضربه زدن با دست ، صدا تولید کرده و تنوع زیادی هم دارند. گاهی، صدایی که ازاین سازها شنیده می شود، صوت خاصی ایجاد نکرده و فقط برای تولیدکردن ریتم در ارکستر کاربرد دارند و گاهی نیز،  نت تولید کرده و از آنها برای ساخت ملودی استفاده می شود.

ارتفاع و میزان صدای سازهای کوبه ای متفاوت بوده و غالبا در ارکستر ، در بخش انتهایی سازهای بادی قرار می گیرند. کاربرد اصلی سازهای کوبه ای برای اجرای موسیقی های محلی و فولکلور و سبک های کلاسیک است. تاریخچه سازهای کوبه ای نشان می دهد که این سازها با پیدایش موسیقی "جاز" و "راک" ، رواج پیدا کرده و عضو جدایی ناپذیر موسیقی شدند. 

موضاعات مور بحث این مقاله تاریخچه ساز کوبه ای کاخن، ساز کوبه ای کاخن چیست، ساختار سازکوبه ای کاخن،  ساز کوبه ای تمپو چیست، ساختار ساز کوبه ای تمپو، آموزش ساز کوبه ای تمپو ، ساز کوبه ای درامز چیست، تاریخچه ساز کوبه ای درامز،  ساز کوبه ای بندبر چیست و ساختار ساز کوبه ای بندیر هستند. در این مقاله ، چند ساز کوبه ای خارجی را مختصرا توضیح می دهیم: 

ساز کوبه ای کاخن | کاخون چیست

کاخون | کاخن، واژه ای اسپانیایی است  که معنای آن  صندوقچه یا صندوق بوده و همچنین نام ساز کوبه ای است که شکل ظاهری اش مشابه صندوق است. اصطلاح کاخن، برای سایر الات موسیقی جعبه ای شکل موجود در موسیقی آمریکای لاتین و مکزیک نیز اسستفاده میشود. معمولا ، نوازنده ساز کوبه ای کاخن، روی ساز نشسته و با کف دست یا انگشتان دست، به صفحه جلویی ساز(تاپا) و صفحات کناری و بالایی آن ضربه زده و تولید صدا می کند. این ساز عمدتا برای سبک های جدید فلامنکو و جاز و در موسیقی "آفرو-پرویی" کاربرد دارد. 
 

تاریخچه ساز کوبه ای کاخن

ساز کاخن قدمت زیادی نداشته و ابتدا توسط کولی های اسپانیایی و همراه با آواز و رقص و موسیقی فلامنکو، اجرا شده و با گذشت زمان ، به صورت ساز در آمده و به ساز کاخن امروزی تبدیل شده است. تاریخچه ساز کوبه ای کاخن گویای این است که این ساز،  از سال 1180 شمسی، توسط آفریقایی های تبار پرو (آفرو-پرویی) استفاده می شده و صاحبان اصلی این ساز ، بردگان غرب و مرکز آفریقا هستند.  

ساز کاخن ، در دوران برده داری آفریقایی ها توسعه یافته و تا سال 1230 شمسی شهرت و اعتبارزیادی پیدا کرد و تغییراتی در ساختار و صدای آن اعمال شد. بعد از دوران برده داری، این ساز میان ساکنان آمریکای لاتین  و در حال حاضر در قاره آمریکا، اسپانیا و فیلیپین مرسوم است. 

ساختار ساز کوبه ای کاخن

ساختا ساز کوبه ای کاخن به شکل مستطیل است که پنج طرف آن با تخته های چوبی به ضخات های 1.3 تا 1.9 میلیمتر و سطح اصلی اش(تاپا)، با تخته سه لایه پوشانده شده است. علاوه بر این، در پشت ساز یک حفره صدا (sound hole) نیز وجود دارد. اخیرا امکاناتی مانند پایه های پلاستیکی ، فنر و اسنر(snares) برای ایجاد صدای زنگدار ، به این ساز اضافه شده است. 

ساز کوبه ای تمپو |tempo چیست

تمپو| تندا ، از دو واژه "تم " و "پو" به معنی سرعت و ضرب گرفته شده است. تمپو | tempo ، یکی از سازهای کوبه ای سواحل خلیج فارس است که از نظر شکل ظاهری مشابه تنبک بوده اما شیوه نواختن و صدای آن متفاوت است. تمپو در گروه تمبک ها  و از نظر پوست در ردیف ، صداهای یک طرفه قرار گرفته و با استفاده از دست نواخته می شوند.  

ساز تمپو در مقایسه با "دمام" ، صدای تیزتری دارد و همراه سازهای کوبه ای دیگر استفاده می شود. تمپو ، از کشورهای عربی جنوب خلیج فارس ، ترکیه و عراق به ایران راه پیدا کرده است. غالبا، تمپو نوازان ، این ساز را زیر بغل یا روی پا گذاشته و آن را درحالت ایستاده یا حرکت می نوازند. در واقع، تمپو، ملاکی برای ارزیابی سرعت قطعه های موسیقی است. به طور معمول، نوآموزان تمپو ، از دستگاه "مترونوم" ، برای نگه داشتن وزن قطعه بهره می برند.
 

ساختار ساز کوبه ای تمپو

ساختار ساز کوبه ای تمپو در ایران، از جنس سفال یا فلز بوده اما نوع سفالی ان قدمت بیشتری داشته و صدای بهتری دارد ، تنه اصلی آن ، به شکل نیم تخم مرغی است، فاقد گلویی جداگانه بوده  و دهانه انتهایی نیز به شکل شیپور نیست.  معمولا ، پوست روی تمپو به دو شیوه کشیده می شود:

1. با استفاد از سریش

2. با استفاده از طناب، به صورت بافت 7 و 8  ، به دهانه متصل می شود. 

در برخی از مناطق از تمپویی استفاده می شود که بدنه آن از جنس آلومینیوم است اما به تمپوی فلزی مشهور شهرت دارد. حجم محفظه طنین این تمپو، کم بوده و پوست روی تمپو، به واسطه یک حلقه گرد فلزی و تعدادی پیچ و مهره به دهانه متصل می شود. کارایی این پیچ و مهره ها این است که، با استفاد از آنها میتوان صدای تمپو را زیرتر یا بم تر نموده و حتی با سازهای دیگر کوک کرد . گلوگاه تمپوی فلزی، کوتاه بوده و به بخش استوانه ای انتهایی ساز متصل می شود. 
 

آموزش ساز کوبه ای تمپو

آموزش ساز کوبه ای تمپو شامل آشنایی با سازهای کوبه ای ایرانی و خارجی، دست گرفتن تمپو، تئوری های ریتم، انواع میزان ها، نت خوانی میزان ساده، نت نویسی، تقسیمات نت های تمپو، تنظیم قطعات، همنوازی در تمپو، تنظیم قطعات گروه نوازی و قطعات گروه نوازی با قطعات دیگر می شود. 

ساز کوبه ای درامز| drum چیست

درامز| درام| drum ، در زبان فارسی به معنای طبل است. واژه "drum kit"، در انگلیسی به مجموعه ای از طبل ها ، سنج ها و دیگر سازهای کوبه ای گفته می شود که یک ساز مستقل را به وجود می آورند. درام، در موسیقی های جاز، پاپ و راک کاربرد داشته و نوازنده آن، درامر نامیده می شود. درامز های جدید از چوب و بدنه شان از طلق دو طرفه تشکیل شده است. علاوه بر این، در کناره های این ساز ، سوراخ هایی وجود داد که صدا از آنها خارج می شود. 

تاریخچه ساز کوبه ای درامز|drum

اولین سازها با قرار دادن تکه های چوب  یا سنگ بر روی گودال ها ساخته شدند. اما، تاریخچه ساز کوبه ای درامز| drum ، به 5000 سال قبل، یعنی زمانی که  انسان های اولیه، از تنه درختان توخالی برای تولید صدا استفاده می کردند بر می گردد. آنها، تنه درختان را با پوست حیوانات یا ماهی ها می پوشاندند و سازها را با دست می نواختند. 

با پیشرفت جامعه بشری ، انسان ها در کشش پوست ها تنوع ایجاد کرده و کاسه ها یی با اشکال خاص درست کردند. درامز هایی که به این طریق ساخت شدند و درامزهایی که در مراسم ها به کار گرفته می شدند، بعدا در آیین های مهم در فرهنگ های مختلف پدیدار شدند. 

ساز کوبه ای بندیرچیست

ساز کوبه ای بندیر، جز سازهای کوبه ای قاب دار است و ساز سنتی افریقای شمالی نیز محسوب می شود ؛ علاوه بر این، بندیر، در زبان ترکی استانبولی ، به منعی ساز کوبه ای بزرگ قاب دار دستی  است. بندیر، تقریبا از زمان های ما قبل تاریخ کشف شد و از همان زمان،  در سراسر آفریقای شمالی، مصر باستان و بین النهرین مورد استفاده قرار گرفته اما ،  اساسا ساز مورد علاقه ساکنان کشورهای مراکش، الجزایر، تونس، لیبی و گاهی مصری ها بوده است. از این ساز، در مراسم های خاص صوفی ها که به طور معمول با موسیقی، ریتم، حرکات موزون (رقص سماع) همراه بوده،  استفاده شده است. 

با توجه به علاقه نسل جدید به موسیقی و خصوصا ساز های کوبه ای خارجی ، مرکز آموزش مجازی پارس انواع دوره های آنلاین و غیر حضوری آشنایی با نوازندگی سازهای کوبه ای کاخن، تمپو، درامز و بندیر را ارائه کرده و به این علاقمندان فرصت میدهد تا با ساز ، ساختار و اصول نوازندگی آنها اشنا شوند. علاوه بر این، در پایان دوره ، به شرکت کنندگان، مدرک معتبر هر کدام از دوره ها اعطا می شود. 

ساختار ساز کوبه ای بندیر 

این ساز ، اغلب از یک یا چند زهی ،که از روده حیوانات بدست آمده، تشکیل شده که در قطر قاب کشیده می شوند. . قطر قاب این ساز حدودا بین 35 الی 40 سانتیمتر است.  این ساز نیز با انگشتان یا کف دست نواخته شده و صدای آن ، وزوز مانند است. نکته جالب در این ساز این است که، یک سوراخ کوچک در قسمت تحتانی قاب برای ایجاد تعادل  وجود دارد که نوازنده هنگام نوازندگی ، انگشت شصت دست چپ خود در آن قرار می هد. علاوه بر این ،هنگام نواختن ساز بندیر، انگشتان دست راست به لبه، کنار و میان بندیر  ضربه وارد می زنند. صدای ضربه هایی که بر کناره ساز زده می شود، مشابه ساز کوبه ای تار است که در خاورمیانه مورد استفاده قرار می گیرد.