مقاله حوادث ناشي از کار

مقدمه:

نظر به اینكه براساس بازرسیهای انجام شده از شعب، نحوه بررسی حوادث و اجرای ماده 66 قانون تأمین اجتماعی از یك ضابطه و رویه یكسان برخوردار نمی‌باشد و به منظور آگاهی هرچه بیشتر و تشخیص حوادث ناشی از كار با سایر حوادث كه در كارگاهها و یا خارج از آن اتفاق می‌افتد به بررسی این نوع حوادث مذكور در قانون تأمین اجتماعی می‌پردازیم.

به موجب ماده 65 قانون تأمین اجتماعی «در صورت وقوع حادثه ناشی از كار، كارفرما مكلف است اقدامات لازم اولیه را برای جلوگیری از تشدید وضع حادثه دیده به عمل آورده و مراتب را ظرف سه روز اداری كتباً به اطلاع سازمان برساند. در صورتی كه كارفرما بابت اقدامات اولیه مذكور متحمل هزینه‌ای شده باشد سازمان هزینه‌های مربوط را خواهد پرداخت». این ماده درخصوص حوادث ناشی از كار و تكلیف كارفرما و متعاقباً سازمان در صورت وقوع آن حوادث می‌باشد كه در این مقاله سعی شده به بررسی آن پرداخته شود.

بخش اول: بررسی حوادث ناشی از كار و نقش زمان و مكان در وقوع آنها

در این بخش ابتدا به بیان كلیاتی درخصوص تعریف حادثه و انواع آن می‌پردازیم و سپس به بررسی حوادث ناشی از كار مذكور در قانون تأمین اجتماعی و تأثیر زمان و مكان در وقوع آن پرداخته می‌شود.

 فصل اول: تشخیص حوادث ناشی از كار

بند اول: تعاریف

الف) حادثه: حادثه از لحاظ قانون تأمین اجتماعی اتفاقی است پیش‌بینی نشده كه تحت تأثیر عامل یا عوامل خارجی رخ می‌دهد و موجب صدماتی به جسم یا روان بیمه شده می‌گردد. بدین ترتیب هر اتفاقی را نمی‌توان حادثه تلقی نمود مگر دارای ویژگی 4 گانه زیر باشد، 1- اتفاق قابل پیش‌بینی نباشد 2- وقوع آن ناگهانی باشد 3- متأثر از عامل یا عوامل خارجی باشد 4- باعث وارد آمدن صدمه به جسم و روان فرد گردد. بنابراین با توجه به این ویژگی‌ها اتفاقی نظیر خودكشی كه قابل پیش بینی می‌باشد و یا سكته كه علی‌الاصول بدون تأثیر عوامل خارجی صورت می‌گیرد را نمی‌توان حادثه تلقی كرد.

ب) انواع حادثه: 1- شامل سقوط اشیاء 2- سقوط كردن و لغزیدن 3- ضرب خوردگی 4- گیركردن داخل یا بین اشیاء 5- داخل شدن اجسام در چشم 6- داخل شدن اجسام در بدن 7- حوادث ناشی از جابجا كردن اشیاء 8- سوختگی 9- حوادث ناشی از مواد سوزان 10- انفجار و آتش سوزی 11- ریزش و ماندن زیرآوار 12- تصادف با وسیله نقلیه 13- بریدگی و قطع اعضاء 14- شكستگی اعضاء 15- تصادف با اجسام مختلف 16- حوادث ناشی از ابزار ماشینی 17- حوادث ناشی از ابزار دستی 18- برق گرفتگی 19- سایر حوادث.

حوادث ناشی از كار حوادثی است كه در حین انجام وظیفه و به سبب آن برای بیمه شده اتفاق می‌افتد، منظور از حین انجام وظیفه اوقاتی است كه بیمه شده در كارگاه یا مؤسسات وابسته یا ساختمانها و محوطه آن مشغول به كار باشد و یا به دستور كارفرما در خارج از محوطه كارگاه عهده‌دار انجام مأموریتی باشد اوقات مراجعه به درمانگاه و یا بیمارستان و یا برای معالجات درمانی و توانبخشی و اوقات رفت و برگشت بیمه شده از منزل به كارگاه جزء اوقات انجام وظیفه محسوب می‌گردد مشروط بر اینكه حادثه در زمان عادی رفت و برگشت به كارگاه اتفاق افتاده باشد، حوادثی كه برای بیمه شده حین اقدام برای نجات سایر بیمه‌شدگان و مساعدت به آنان اتفاق می‌افتد نیز حادثه ناشی از كار محسوب می‌گردد.

بند دوم : شرایط وقوع حادثه ناشی از كار

وقوع حادثه، مبتنی بر دو شرط عمده است كه تواماً باید محقق گردد:

الف) حادثه حین انجام وظیفه واقع شده باشد: حین انجام وظیفه عبارت است از آن محدوده زمانی مقرر، كه كارگر بكار موظف اشتغال داشته باشد. بنابراین چنانچه در مدت مذكور و به سبب كار موظف حادثه‌ای اتفاق افتد ناشی از كار محسوب می‌شود و در غیر اینصورت حالت ناشی از كار بودن حادثه از بین می‌رود.

به عبارت دیگر با توجه به صراحت ماده 60 قانون تأمین اجتماعی مقصود از حین انجام وظیفه از نظر مدت، تمام اوقاتی است كه بیمه شده در كارگاه یا مؤسسات وابسته یا ساختمانها و محوطه آن مشغول كار باشد و یا به دستور كارفرما در خارج از محوطه كارگاه عهده‌دار انجام مأموریتی باشد بنابراین حین انجام وظیفه شامل موارد زیر خواهد بود:

- اوقاتی كه بیمه شده در كارگاه یا مؤسسات وابسته یا ساختمانها و محوطه آن مشغول كار باشد.

- اوقاتی كه بیمه شده به دستور كارفرما در خارج از محوطه كارگاه مأمور انجام كاری می‌باشد.

ب) حادثه به سبب انجام وظیفه (كار بیمه شده) واقع شده باشد: حادثه به سبب انجام وظیفه عبارت است از وجود رابطه سببیت بین كار و حادثه‌ای كه برای بیمه شده اتفاق می‌افتد.

در مواردی كه حادثه در كارگاه یا مؤسسات وابسته یا ساختمانها و محوطه آن وقوع می‌یابد شرط حین انجام وظیفه محقق است، ولی ناشی از كار بودن حادثه محرز نیست و در این مورد قطعیت ناشی از كار بودن حادثه منوط به این است كه وجود رابطه سببیت بین حادثه و وظایف و مسئولیت‌های بیمه شده محقق گردد بنابراین شرط دوم ناشی از كار بودن وجود رابطه سببیت بین كار و حادثه می‌باشد.

صدها حادثه حین انجام وظیفه به وقوع می‌پیوندد، ولی به علت فقدان عامل سببیت، حالت ناشی از كار بودن را از دست می‌دهد نظیر حادثه بیمه شده‌ای كه حین كار به شوخی كردن با دوستان همكار خود مبادرت می‌ورزد و غفلتاً دچار حادثه می‌شود، یا بیمه‌شده‌ای كه در حین كار به دلیل عدم رعایت نكات ایمنی و حفاظتی، انفاركتوس یا عوارض مشابه در كارگاه فوت می‌نماید و یا راننده‌ای كه در هنگام خواب در كابین كامیون دچار گازگرفتگی ناشی از روشن كردن گاز پیك نیك (مسافرتی) می‌گردد و ... بطور كلی وقتی رابطه سببیت كار احراز نگردید حادثه، ویژگی حادثه ناشی از كار را پیدا نمی‌كند.

سكته‌های مغزی یا حملات قلبی عموماً غیر ناشی از كار می‌باشند و در صورتی می‌توان این قبیل سكته‌ها را ناشی از كار تلقی نمود كه مستنداً محرز گردد. اولاً: در حین انجام وظیفه اتفاق افتاده باشد. ثانیاً: به سبب انجام وظیفه رخ داده باشد و به عبارت دیگر بین وقوع سكته و كار موظف بیمه شده رابطه سببی وجود داشته باشد ضمناً به استناد بخشنامه 1/602 فنی رسیدگی و اظهارنظر در این خصوص بعهده اداره كل امور فنی بیمه شدگان می‌باشد.

البته، مفهوم سببیت در حادثه با مفهوم علت متفاوت می‌باشد؛ منظور از سببیت در حادثه رابطه ایست كه بین كار موظف بیمه شده و حادثه وجود دارد در بررسی اولیه هر حادثه بایستی وظایف هر بیمه‌شده توسط بازرس فنی تعریف و وقوع حادثه در چهارچوب وظایف وی بررسی و اظهارنظر گردد. ولی علت عاملی است كه حادثه در اثر آن اتفاق می‌افتد مانند نقائص حفاظت فنی ـ وسائل معیوب ـ بی‌احتیاطی ـ وسائل بی حفاظ، نورناقص، تهویه نامطلوب، لباس خطرناك، فقدان اطلاعات و امنیت شغلی و ...

ضمناً در بررسی حوادث بسیار اتفاق افتاده است كه كار موظف بیمه شده ارتباطی با حادثه رخ داده جهت وی نداشته و بررسی علت امر ما را به غیرناشی از كار بودن حادثه و قصور كارفرما در بروز آن می‌رساند كارگر تراشكاری كه جهت تعمیر تابلو برق كارگاه اقدام می‌كند و برقكاری كه مبادرت به تعمیر دستگاه تراش نموده و غفلتاً دچار حادثه می‌گردد، همگی از بروز حادثه غیرناشی از كار به دلیل عدم تطابق كار موظف بیمه شده با حادثه رخ داده خبر می‌دهد.

فصل دوم ـ  نقش زمان و مكان وقوع حادثه در حوادث ناشی از كار

ند اول: وقوع حادثه حین مراجعه به درمانگاه یا بیمارستان یا برای معالجات درمانی و توانبخشی

قانون تأمین اجتماعی حوادثی را كه در جریان عزیمت به درمانگاه یا بیمارستان یا مراكز درمانی و توانبخشی وقوع می‌یابد ناشی از كار اعلام نموده است.

بیمه شده‌ای كه به قصد درمان به واحدهای درمانی مراجعه می‌نماید و در حین مراجعه دچار حادثه گردیده است. این بیمه شده اینك دارای 2 عارضه متفاوت خواهد بود یكی عارضه‌ای كه به واسطه آن قصد مراجعه به مراكز پزشكی داشته و عارضه دیگر مربوط به حادثه است كه با توجه به مدارك مربوطه، از این جهت برای تشخیص صحت و سقم ادعا حائز اهمیت است.

البته، با توجه به اینكه بیمه شده در حین اشتغال به مركز پزشكی عزیمت نموده است باید زمان مراجعه در ساعات كاری باشد.

بند دوم: وقوع حادثه هنگام رفت و برگشت بیمه شده از منزل به كارگاه و بالعك

در این قبیل موارد باید زمان رفت و آمد، مسیر رفت و آمد و محل سكونت یا اقامت بیمه شده مورد توجه قرار گیرد.

الف) زمان رفت و برگشت بیمه شده از كارگاه به منزل و بالعكس: حوادثی كه در فاصله كارگاه و منزل بیمه شده اتفاق می‌افتد از نظر زمان وقوع حادثه حائز اهمیت است، فقط اوقات متعارف را می‌توانیم به عنوان اوقات مراجعه از نظر وقوع حادثه در نظر بگیریم این اوقات شامل زمان متعارف است كه بیمه‌شده برای كار موظف باید به كارگاه برود و نیز زمانی كه پس از خاتمه كار به منزل برمی‌گردد. برای احراز واقعیت امر باید ساعات فعالیت كارگاه و ساعات كار بیمه شده را در نظر گرفت برای مثال اگر فعالیت كارگاهی از ساعت هفت آغاز و تا ساعت 15 ادامه داشته باشد حوادثی كه قبل از ساعت 7 موقع آمدن به كارگاه و بعد از ساعت 15 هنگام مراجعت از كارگاه به منزل اتفاق می‌افتد ناشی از كار محسوب خواهد شد، مشروط بر اینكه ساعت وقوع حادثه با در نظر گرفتن فاصله منزل بیمه شده و نوع وسیله ایاب و ذهاب با ساعت شروع یا خاتمه كار مقارن باشد. همین كیفیت در مورد كارگرانی هم كه كار نوبتی یا اضافه كار یا كار شب انجام می‌دهند نافذ و معتبر خواهد بود.

ب) مسیر رفت و آمد بیمه شده از كارگاه به منزل و بالعكس: حادثه‌ای كه در مسیر رفت و آمد بیمه شده به كارگاه و بالعكس اتفاق می‌افتد ناشی از كار تلقی نخواهد شد مگر اینكه در مسیر عادی بین كارگاه و منزل بیمه‌شده واقع شود. مسیر عادی، مسیری است كه زمان لازم برای طی آن از زمان عادی‌ترین مسیر برای رسیدن به منزل یا كارگاه با توجه به نوع وسیله نقلیه تجاوز نكند و بایستی كروكی كلیه مسیرهای موجود رفت و برگشت توسط بازرس فنی ترسیم و عادی‌ترین مسیر انتخاب و با مسیر وقوع حادثه انطباق و متعاقباً اظهارنظر گردد.

ج) منزل یا اقامتگاه بیمه شده: در تشریح كلمه منزل باید به مفهوم وسیع كلمه توجه شود تا با هدف قانون تأمین اجتماعی كه حوادث را با روشن بینی و وسعت نظر تعریف كرده است هماهنگی لازم به وجود می‌آید. منظور از واژه «منزل» در ماده 60 قانون، معنای خاص و محدود كلمه به معنی محلی كه در مالكیت یا اجاره بیمه شده، قرار دارد و یا محلی كه از طریق كارفرما برای اسكان بیمه شدگان، در اختیار آنان قرار می‌گیرد، می‌باشد برای مثال بیمه شده دور از زادگاه و شهری كه بطور دائم در آن سكونت دارد برای كار به شهرستان دیگری عزیمت و شب‌ها در مسافرخانه‌ای نزدیك كارگاه می‌خوابد و اگر در فاصله كارگاه و مسافرخانه در زمان و مسیر عادی حادثه ببیند حادثه ناشی از كار می‌باشد و حال اینكه مسافرخانه، منزل وی به معنای خاص كلمه نمی‌باشد.

د) وقوع حادثه حین اقدام برای نجات سایر بیمه شدگان آسیب دیده و مساعدت به آنان: از منظر قانون كیفیت و موقعیت حوادث ناشی از كار در ارتباط با وقایعی است كه با محیط كار بیمه شدگان در ارتباط باشد.

بنابراین وقایعی كه برای بیمه شدگان به علت حوادث ناشی یا غیرناشی از كار در كارگاه اتفاق می‌افتد و سایر بیمه شدگان برای نجات آنان اقدامی به عمل می‌آورند كه در جریان امر نجات خود، دچار حادثه گردند این حوادث ناشی از كار می‌باشد هرچند با كار موظف آنان مربوط نباشد.

فقط حوادثی كه در جریان نجات بیمه شدگان به علت حوادث كارگاه اعم از اینكه ناشی یا غیرناشی از كار باشد به وقوع می‌پیوندد ناشی از كار خواهد بود برای مثال بیمه شده‌ای كه به قصد تفریح وارد استخر كارگاه می‌شود به علت آشنا نبودن به فن شنا در معرض غرق شدن قرار می‌گیرد و همكار وی برای نجات او وارد استخر می‌شود ولی او نیز غرق می‌گردد حادثه دوم اصولاً ناشی از كار می‌باشد.

بخش دوم: مدارك مورد نیاز جهت بررسی حوادث ناشی از كار

فصل اول: مدارك مورد نیاز به منظور بررسی حوادث ناشی از كار در كارگاههای مشمول

بررسی صحیح ادعاهای راجع به وقوع حوادث ناشی از كار منوط به این است كه جریان وقوع حادثه و كیفیت آن به ترتیبی كه قانون تأمین اجتماعی در ماده 65 مقرر داشته است بلافاصله یا لااقل در مهلت متعارف، به واحدهای سازمان گزارش گردد وقتی حادثه‌ای به موقوع گزارش نشود طبعاً بازرسی و تحقیق به موقع نیز ممكن نخواهد بود و به علت تأخیر در گزارش حادثه امكان وقوف به واقعیت از بین می‌رود. به منظور آشنایی بیشتر كارفرمایان به اهمیت و مسئولیتی كه درخصوص گزارش فوری حوادث ناشی از كار دارند، فرمهایی كه در این زمینه طراحی شده به طریق مقتضی و بطور مستمر در اختیار آنان قرار می‌گیرد. فرم گزارش حادثه در سه نسخه تنظیم و نسخه اول ظرف مهلت مقرر بایستی به سازمان ارائه و نسخه دوم جهت اعزام و اخذ نظریه بازرسین كار به  ادارات كار و امور اجتماعی محل و نسخه سوم فرم نیز به منظور استفاده از خدمات درمانی جهت بیمه شده مصدوم و پیگیری موضوع نزد كارفرما نگهداری می‌شود.

عوامل و مداركی كه در تشخیص نوع حادثه، بازرسان فنی را یاری می‌دهد و می‌بایست در تهیه و تنظیم آنها دقت لازم را به عمل آورند به شرح زیر تشریح می‌گردد؛

بند اول: گزارش حادثه

تنظیم گزارش حادثه با توجه به قوانین كار و تأمین‌اجتماعی به عهده كارفرمایان یا مسئولین كارگاه می‌باشد بطوری كه به موجب ماده 65 قانون تأمین‌اجتماعی كارفرما مكلف است اقدامات اولیه را جهت پیشگیری از تشدید وضعیت حادثه دیده به عمل آورده و با توجه به اینكه تشخیص ناشی یا غیرناشی از كار بودن حادثه در حیطه وظایف وی نیست هرگونه حادثه منجر به مصدومیت پیش آمده جهت بیمه شدگان كارگاه را ظرف مدت سه روز اداری بایستی كتباً به اطلاع سازمان برسانند و به استناد تبصره یك ماده 95 قانون كار موظفند كلیه حوادث ناشی از كار را در دفتر ویژه‌ای كه فرم آن از طریق وزارت كار و امور اجتماعی اعلام می‌گردد، ثبت و مراتب را سریعاً به صورت كتبی به اطلاع اداره كار و امور اجتماعی محل برسانند.

زارش حادثه بایستی الزاماً به وسیله كارفرما، نماینده رسمی یا هر شخص مجاز دیگری كه قبلاً امضاء وی به واحد مربوطه معرفی شده است تنظیم شود. گزارش حادثه بلافاصله پس از ارائه به شعبه باید در دفتر ثبت، شماره و و تاریخ ثبت مشخص شود و پس از ثبت گزارش حادثه در دفتر شعبه اگر دلائل، قرائن و شواهد قاطعی موید صحت مندرجات گزارش حادثه و انطباق آن با ماده 60 قانون باشد ناشی از كار بودن حادثه به وسیله بازرس و مسئول فنی شعبه در فرم گزراش بررسی حادثه درج و در غیر اینصورت فوراً باید نسبت به اعزام بازرس فنی به محل و انجام تحقیق اقدام گردد. تأخیر در انجام تحقیق و بازرسی فنی، به لحاظ از بین رفتن آثار و علائم حادثه، بررسی و اظهارنظر در مورد حادثه را مواجه با اشكال می‌كند و احتمالاً حقوق بیمه‌شده یا سازمان را در معرض تضییع قرار می‌دهد.

در مواقعی كه با ارائه دلایل و مدارك مستند و قابل قبول نظیر تصویر برابر با اصل گزارش مقامات انتظامی، كروكی ترسیمی پلیس راه و گزارش بازرسی اداره كار و ... پس از زمان معقولی گزارش حادثه به شعبه ارائه می‌گردد در صورت قابل بررسی بودن حادثه اخذ مدارك و فرم گزارش تكمیل شده حادثه بعد از گذشت 3 روز مهلت قانونی بلامانع می‌باشد.

 بند دوم: گزارش بازرس كار

كارفرما یا مسئولان كارگاهها موظفند گزارش كلیه حوادث را به صورت كتبی به  اطلاع اداره كار و امور اجتماعی محل برسانند و گزارش بررسی حادثه تنظیم شده توسط بازرسان اداره مذكور  در تشخیص عامل و موجبات وقوع حادثه و انطباق آن با مفاد مواد 60 و 66 قانون تأمین اجتماعی در مواردی كه به علت عدم رعایت حفاظت فنی باشد حائز اهمیت است.

بنابراین در مواردی كه حوادث كارگاهها در دستور كار واحدهای اجرایی قرار می‌گیرد با توجه به هماهنگی‌های بعمل آمده با وزارت كار و امور اجتماعی براساس بند 9 تفاهم نامه مورخ 1/12/84 مقتضی است نسبت به اخذ گزارش و نظریه بازرس اداره كار اقدام گردد و در صورت عدم همكاری، كارفرما مكلف است ظرف 3 ماه از تاریخ ابلاغ فرم نمونه یك گزارش را به سازمان ارائه نماید.

بند سوم: نظریه پزشكی قانونی

در مواردی كه حوادث ناشی از كار منجر به فوت بیمه شدگان می‌گردد نظریه پزشك قانونی در مورد علت فوت یا نظریه پزشك یا بیمارستانی كه با تعیین علت مرگ اجازه دفن را صادر نموده است باید اخذ گردد، این تأكید از آن جهت دارای اهمیت است كه در بسیاری از موارد حادثه ناشی از كار علت واقعی مرگ بیمه شده نیست و بیمه شده همزمان با وقوع حادثه یا متعاقب آن به علت دیگری فوت می‌كند و تقارن مرگ با حادثه باعث می‌شود تصور شود كه مرگ به علت حادثه مورد ادعا صورت گرفته است، برای مثال بیمه‌شده‌ای به علت سكته قلبی از چوب بست سقوط می‌كند ظاهر قضیه این است كه وی به علت سقوط از چوب بست فوت كرده است ولی نظریه پزشك قانونی عكس قضیه را اثبات می‌كند

بند چهارم: گزارش مقامات انتظامی

در برخی از مواقع كه بیمه شده به علت تصادف با اتومبیل حادثه می‌بیند گزارش مأمورین قضایی و نیروی انتظامی، راهنمای بسیار مفیدی برای بازرس فنی می‌باشد؛ زیرا در این قبیل گزارشات به نكات و مطالبی اشاره می‌شود كه دسترسی به آنها برای بازرس به سادگی امكان پذیر نبوده و چه بسا ممكن است در صورت دسترسی نیز، به صحت اطلاعات جمع‌آوری شده اطمینان نباشد مثلاً بیمه‌شده‌ای كه ادعا می‌نماید در حین آمدن از منزل به كارگاه و بالعكس با اتومبیل تصادف نموده گزارش مأمورین انتظامی مسیر حركت و ساعت حركت وقوع حادثه را كاملاً مشخص و تعیین می‌كند و بازرس با این اطلاعات می‌تواند به صحت و سقم گزارش حادثه پی‌ ببرد.

موارد ذیل نیز می‌توانند به عنوان مداركی جهت بررسی و تشخیص حوادث ناشی از كار باشد؛ آراء قطعی صادره از سوی مراجع قضایی در صورتی كه موضوع در دادگاه طرح و منجر به صدور رأی شده باشد. چنانچه فرد حادثه دیده راننده وسیله نقلیه باشد و دچار حادثه گردد تصویر گواهینامه رانندگی وی اخذ شود. البته، چنانچه بیمه شده فاقد گواهی نامه رانندگی بوده یا گواهینامه رانندگی وی متناسب با وسیله نقلیه‌ای كه رانندگی آن را بعهده داشته، نباشد و كارفرما یا نماینده او بدون در نظر گرفتن این موضوع وسیله نقلیه را در اختیار او قرار داده می‌بایست در اجرای ماده 66 قانون نسبت به وصول خسارات وارده از كارفرما اقدام گردد.

همچنین، در صورتی كه وسیله نقلیه متعلق به كارگاه باشد و رانندگی وسیله را فرد دیگری به عهده داشته، گواهینامه رانندگی فرد راننده اخذ و چنانچه فرد مذكور فاقد گواهینامه بوده و یا گواهینامه وی متناسب با وسیله‌ای كه رانندگی آن را به عهده داشته، نباشد و كارفرما یا نماینده او بدون در نظر گرفتن این موضوع وسیله نقلیه را در اختیار او قرار داده می‌بایست در اجرای ماده 66 قانون نسبت به وصول خسارات وارده از كارفرما اقدام گردد.

در اجرای تبصره ماده 66 قانون و بخشنامه حقوقی هرگاه بیمه شده مشمول مقررات مربوط به شخص ثالث باشد در صورت وقوع حادثه سازمان و سازمان تأمین خدمات درمانی شخصاً كمكهای مقرر در این قانون را نسبت به بیمه شده انجام خواهند داد و شركتهای بیمه موظفند خسارات وارده به سازمانها را در حدود تعهدات خود نسبت به شخص ثالث بپردازند.

لازم به ذكر است به موجب ماده 92 قانون برنامه چهارم توسعه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی مصوب 1383 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكی موظف به درمان فوری و بدون قید و شرط مصدومین حوادث رانندگی بوده و به منظور تأمین منابع لازم همه ساله (تا پایان برنامه مذكور) 10% از حق بیمه شخص ثالث از سازمانهای بیمه‌گر تجاری وصول خواهد شد و وزارت موصوف مكلف است این مبلغ را میان سازمانهای بیمه‌گر پایه‌ای كه سازمان تأمین اجتماعی در صدر آنهاست توزیع نماید.

بنابراین در مورد خسارت دیدگان حوادث رانندگی پرداختهای سازمان در بخش هزینه درمان و معالجه از مسئول حادثه و بیمه‌گر او قابل دریافت نبوده و حكم ماده 66 قانون در مورد هزینه‌های مذكور بوسیله ماده 92 قانون برنامه چهارم توسعه اجرا شده است.

فصل دوم: مدارك مورد نیاز در مورد حوادث ناشی از كار در مشاغل خاص

بند اول: مدارك مورد نیاز جهت بررسی حوادث بیمه‌شدگان مشمول قانون بیمه اجتماعی رانندگان

طرح بیمه رانندگان وسایط نقلیه عمومی و باربری و نحوه وصول حق‌بیمه و ارائه خدمات تأمین اجتماعی طی دستورالعمل مورخ 18/2/72 به مرحله اجرا درآمده و انجام تعهدات و بررسی حوادث رانندگان مذكور نیز به استناد بخشنامه شماره 621 فنی (مورخ 2/12/73) و بخشنامه شماره 1/621 فنی (مورخ 29/7/74) صورت پذیرفته است كه نهایتاً با صدور بخشنامه شماره 1 مشترك فنی و درآمد موضوع دستورالعمل اجرایی قانون و آیین نامه بیمه اجتماعی رانندگان حمل بار و مسافر بین شهری مصوب (30/8/80) كلیة بخشنامه‌ها و دستورات اداری مغایر لغو و این بخشنامه به اجرا گذاشته شد.

به موجب بند 2-1 بخش سوم بخشنامه مذكور؛ نحوه رسیدگی به حوادث ناشی از كار رانندگان برون شهری تابع ضوابط مقرر در ماده 60 قانون تأمین اجتماعی می‌باشد. با توجه به اینكه فاصله بین محل دریافت حواله بار، بارنامه یا صورت وضعیت مسافر، تا محل دریافت بار یا مسافر تا مقصد كه در بارنامه یا صورت وضعیت مسافر تعیین شده است و مسیر برگشت از مقصد تا منزل با وسیله نقلیه مربوطه، محل كار راننده محسوب می‌شود حوادث ناشی از كار راننده با ارایه مدارك ذیل به شعبه مربوطه قابل بررسی می‌باشد:

1- گزارش حادثه توسط راننده یا افراد خانواده وی ظرف مدت 3 روز اداری از تاریخ وقوع حادثه.

2- دفترچه كار معتبر رانندگی حسب مورد (مسافر یا باربری).

3- گواهینامه رانندگی مرتبط با وسیله نقلیه‌ای كه رانندگی آن را به عهده داشته است.

4- اخذ حواله بار، بارنامه یا صورت وضعیت مسافر مربوط به زمان وقوع حادثه.

5- عنداللزوم بازرس فنی می‌بایست در صورتی كه مؤسسه مسافربری یا باربری صادر كننده صورت وضعیت یا بارنامه در محدوده شعبه متبوع باشد با مراجعه به مؤسسه مربوطه نسبت به اخذ نسخه مخصوص مؤسسه صادر كننده اقدام و كنترل‌های لازم را به منظور صحت وسقم صدور بارنامه و یا صورت وضعیت مورد نظر با توجه به تاریخ صدور بارنامه‌ها و صورت وضعیتهای قبلی و بعدی با توجه به شماره سریالهای آنها به عمل آورد. در صورتی كه مؤسسه در محدوده آن قرار دارد استعلام و شعبه مورد نظر مكلف است با توجه به نوع استعلام نسبت به اخذ مدارك مورد نیاز اقدام لازم معمول و نتیجه را اعلام نماید.

6- گزارش مقامات انتظامی پلیس راه توام با كروكی از صحنه تصادف در مورد زمان و مكان وقوع حادثه.

7- مدارك درمانی اخذ شده از اولین مركز درمانی مورد مراجعه راننده بعد از وقوع حادثه.

8- لیست گردش حساب و سوابق پرداخت حق بیمه.

بند دوم: مدارك مورد نیاز در مورد بررسی حوادث بیمه شدگان شناورهای باری و صیادی

1- اخذ مانیفست

2- اخذ مجوز خروج

3- كارت صیادی

4- گزارش نیروی انتظامی بنادر در مورد علت وقوع حادثه

5- گزارش كارشناسان اعزامی از سوی سازمان بنادر و شركت شیلات در مورد علت وقوع حادثه

6- آراء صادره از سوی دادگاهها (در صورتی كه موجود باشد)

7- سایر مدارك مستند

بند سوم: مدارك مورد نیاز در مورد بررسی حوادث ساختمانی و كارگاهی اتباع بیگانه

جهت بررسی حوادث اتباع بیگانه علاوه بر اخذ مدارك مذكور در فصل اول مجوز اشتغال بكار فرد حادثه دیده نیز اخذ خواهد شد و می‌بایست اطلاعات مندرج در آن (نوع كار، محل اشتغال و مدت اعتبار پروانه كار) در بررسی حادثه مدنظر قرار گیرد.

در صورت عدم انطباق وضعیت اشتغال به كار فرد حادثه دیده با مجوز اشتغال به كار موضوع بررسی حادثه منتفی خواهد بود.

بند چهارم: مدارك مورد نیاز جهت حوادث بافندگان فرش

با توجه به دستور اداری 39716 مورخ 5/5/81 تشخیص حوادث ناشی از كار در رابطه با بیمه شدگان مذكور تابع ضوابط و شرایط مقرر در ماده 60 قانون تأمین‌اجتماعی خواهد بود. بدیهی است در بررسی حوادث مربوط به  این گروه و تطبیق آن با مفاد ماده 60 قانون تأمین اجتماعی باید ویژگی‌ها و وضعیت خاص آنها را كه در بند 2 بخشنامه اعلام گردیده بوده مورد توجه قرار دهند. این بافندگان فاقد (كارفرما) و (كارگاه) به معنای تعریف قانونی آن می‌باشند و رأساً در منزل مسكونی خود به كار بافندگی اشتغال دارند بنابراین درباره آنان «دستور كارفرما» و «اوقات رفت و برگشت بیمه شده از منزل به كارگاه و برعكس» و «زمان عادی» و نظایر آن كه در متن ماده 60 قانون آمده وجود ندارد.

بدین ترتیب و با نگرش به روح ماده مذكور، حوادث ناشی از كار در رابطه با بیمه شدگان موصوف حوادثی است كه در حین بافندگی زمان كار با دستگاه فعال و به سبب آن و یا در حین و به سبب انجام اموری كه مستقیماً با حرفه بافندگان مربوط می‌باشد برای بیمه شده اتفاق می‌افتد. در هر حال با توجه به زمان و مكان وقوع حادثه باید ارتباط سببی بین حرفه بافندگی و حادثه وجود داشته و قابل اثبات باشد. همچنین وقوع حادثه باید با توجه به مقررات قانون تأمین اجتماعی به شعبه مربوطه اطلاع داده شود.

با توجه به اینكه تشخیص حادثه ناشی از كار از وظایف واحدهای اجرایی سازمان است لذا به محض اطلاع باید درمورد جمع‌آوری مدارك، مراجعه به محل و بازرسی از نحوه و مكان وقوع حادثه و آثار ناشی از آن، انجام بررسی پیرامون سبب وقوع و ارتباط آن با كار بافندگی و در صورت نیاز استعلام از مراجع ذیربط اقدام و در نهایت با تهیه و ارائه گزارش بررسی حادثه، درباره ناشی و یا غیرناشی از كار بودن آن اظهارنظر نمایند. تشخیص حوادث ناشی از كار در رابطه با بیمه شدگان، تابع ضوابط و شرایط مقرر در ماده 60 قانون تأمین اجتماعی خواهد بود.

بند پنجم: بیمه اجباری كارگران ساختمانی

قانون بیمه اجباری كارگران ساختمانی مصوب آبان 52 از تاریخ هفتم دیماه 1352 به مرحله اجرا درآمد. كلیه كارگران شاغل در فعالیتهای ساختمانی مربوط به ایجاد و توسعه ساختمان، تجدید بنا یا تخریب مربوط به آن مشمول این مقررات قرار می‌گیرند.

در این بند به بررسی قانون مزبور و حوادث ناشی از كار مذكور در آن قانون می‌پردازیم.

الف) كارگران و فعالیتهای ساختمانی مستثنی شده از قانون بیمه اجباری كارگران ساختمانی: كارگران شاغل در كارهای ساختمانی مؤسسات زیر اعم از اینكه انجام كار به پیمانكار واگذار یا رأساً توسط این مؤسسات انجام شود از شمول قانون خارج می‌باشند و حق بیمه آنان ‌بایستی طبق قانون تأمین اجتماعی وصول گردد. در نتیجه حق‌بیمه‌ای كه اشخاص مذكور به هنگام دریافت پروانه ساختمان پرداخت نموده‌اند جنبه علی‌الحساب داشته و در زمان محاسبه و وصول حق بیمه مربوطه طبق قانون تأمین اجتماعی مبالغ پرداختی حق بیمه اجباری كارگران ساختمانی به حساب آنها منظور و از حق بیمه محاسبه شده كسر می‌گردد. ضمناً كارگران شاغل در فعالیتهای ساختمانی كه رأساً توسط بانكها انجام می‌شود از شمول قانون تأمین‌اجتماعی نیز خارج بوده و مشمول مقررات خاص می‌باشند.

1- مؤسسات دولتی و وابسته به دولت.

2- شهرداریها.

3- مؤسسات عام‌المنفعه.

4- بانكها.

5- كارخانجات و اشخاصی كه مقررات تأمین اجتماعی درباره آنها اجرا شده و می‌شود. مرجع تشخیص كارخانجات از سایر كارگاهها، پروانه تأسیس یا بهره‌برداری صادره از وزارت صنایع و معادن می‌باشد.

6- عملیات ساختمانی كه انجام كار با انعقاد قرارداد به پیمانكار واگذار می‌گردد. چنانچه بخشی از كارهای ساختمانی، به صورت پیمانكاری انجام گیرد حق‌بیمه‌های مربوط به پیمان وفق ماده 38 قانون وصول و حق بیمه دریافتی بابت بیمه اجباری كارگران ساختمانی نیز قابل استرداد نخواهد بود.

البته، درخصوص محدوده اجرای قانون تأمین اجتماعی درخصوص مشمولین قانون بیمه اجباری كارگران ساختمانی باید گفت به موجب ماده 1 قانون یادشده، كارگران شاغل در كارهای ساختمانی مشمول منحصراً در مقابل حوادث ناشی  از كار بیمه می‌باشند.

ب) تعریف حادثه ناشی از كار از دیدگاه قانون بیمه اجباری كارگران ساختمانی: به موجب تبصره 2 ماده 1 قانون منظور از حادثه ناشی از كار در این ماده حادثه‌ای است كه حین انجام كار و به سبب آن در محدوده كارگاه ساختمانی برای كارگاه اتفاق می‌افتد. چنانچه برای كارگران مشمول این قانون هنگام رفت و آمد از منزل به محل كار و بالعكس و یا در خارج از كارگاه ساختمانی حادثه‌ای اتفاق بیفتد حادثه مزبور ناشی از كار تلقی نخواهد شد

كارفرمایان واحدهای ساختمانی مشمول و یا نمایندگان آنها،  موظفند در صورت وقوع حادثه ناشی از كار فوراً كارگر حادثه دیده را به نزدیكترین واحد درمانی سازمان اعزام و در صورت عدم دسترسی به واحد درمانی ترتیب اعزام وی را به نزدیكترین واحد درمانی فراهم نمایند.

همچنین، مراتب را ضمن تنظیم برگ گزارش حادثه به انضمام مدارك ذیل حداكثر ظرف سه روز اداری به اطلاع شعبه ذیربط برسانند. ضمناً در مواردی كه كارفرمایان گزارش حادثه را در خارج از مهلت مقرر به سازمان ارائه یا از ارسال آن خودداری نمایند بررسی حوادث در صورت وجود مدارك مستند پیرامون بروز حادثه (گزارش بازرس كار، آراء صادره از سوی مراجع قضایی، گزارش نیروی انتظامی، نظریه پزشكی قانونی و ...) قابل بررسی خواهد بود.همچنین، تصویر پروانه ساختمانی معتبر (ضروری است تصویر پروانه ساختمانی توسط مسئول امور فنی بیمه شدگان با اصل برابر گردد)، فیش پرداخت حق بیمه (تصویر برابر با اصل آن)، آدرس و كروكی دقیق ساختمان در حال ساخت و تصویر برابر با اصل شناسنامه كارگر حادثه دیده لازم می‌باشد.

کارفرمایان موظفند مشخصات هویتی مندرج در گزارش حادثه را دقیقاً مطابق با مشخصات شناسنامه‌ای كارگر لحاظ نمایند.

ج) وظایف واحدهای اجرایی سازمان پس از اطلاع از حوادث ناشی از كار:  واحدهای اجرایی به محض دریافت گزارش حادثه توسط كارفرما یا نماینده وی مكلفند فرم گزارش حادثه دریافتی را با دستور مسئول شعبه در دفتر شعب ثبت و به منظور بررسی حادثه به واحد امور فنی بیمه شدگان ارجاع نمایند. بازرس فنی پس از دریافت گزارش حادثه باید برحسب مسئولیت اداری و با اولویت قرار دادن موضوع و با مراجعه به محل كارگاه درخصوص چگونگی وقوع حادثه و تشخیص ناشی یا غیرناشی از كار بودن آن تحقیقات لازم بعمل آورد.

همچنین، با هماهنگی مسئول شعبه، طبق مقررات حتی‌الامكان نسبت به انتقال كارگاه حادثه دیده به واحدهای درمانی سازمان اقدام و درخصوص پرداخت هزینه‌های انجام شده در مراكز درمانی غیر سازمانی با توجه به مقررات مربوطه اقدام نمایند.

د) نحوه بررسی حوادث و مدارك مورد نیاز: بازرس فنی در هنگام مراجعه به كارگاه ساختمانی محل وقوع حادثه می‌بایست ضمن توجه به نكات ذیل و در صورت لزوم با اخذ مدارك مرتبط، موضوع را مورد بررسی قرار داده و نظر قطعی خود را درخصوص ناشی یا غیرناشی از كار بودن حادثه به طور مشروح و واضح در پشت فرم گزارش بررسی حادثه كه بدین منظور در نظر گرفته شده است اعلام نمایند.

- كارگاه به محلی اطلاق می‌گردد كه نشانی و مشخصات آن در پروانه ساختمانی مشخص شده باشد.

- كارفرما شخصی است كه پروانه ساختمانی به نام او صادر گردیده است مگر آنكه دارنده پروانه ساختمان مسئولیت ساخت را به عهده پیمانكار واگذار كرده باشد كه در این حالت پیمانكار كارفرما محسوب می‌گردد.

- بیمه شده شخصی است كه به دستور دارنده، پروانه ساختمانی یا پیمانكار در محل ساختمانی مورد نظر مشغول بكار گردیده و دچار حادثه ناشی از كار شده است.

- اطمینان از وقوع حادثه (در همان محل).

- شناخت ابزار كار و نحوه انجام كار.

- بررسی حادثه از حیث رعایت یا عدم رعایت مقررات ایمنی و حفاظتی درخصوص ابزار كار متناسب با فعالیت كارگر.

- ساعت كار بیمه شده اوقاتی است كه كارگر بنا به دستور كارفرما مشغول كار می‌باشد.

-زمان وقوع حادثه

.- مذاكره با شهود حادثه و سایر افراد مطلع. كسبه محل و همسایگان درخصوص علت وقوع حادثه.

- سایر مواردی كه در تشخیص حادثه مؤثر می‌باشد.

هـ) مدارك مورد نیاز:

- گزارش حادثه تنظیمی توسط كارفرما با رعایت مهلت مقرر جهت ارائه گزارش (3 روز).

- گزارش بازرس كار.

- نظریه پزشكی قانونی یا نظریه پزشك، یا بیمارستانی كه اجازه دفن را صادر نموده است به منظور دستیابی به علت فوت.

- گزارش نیروی انتظامی در مواردی كه حادثه به اطلاع نیروی انتظامی رسیده باشد.

 - آراء قطعی صادره از سوی مراجع قضایی در صورتیكه موضوع در دادگاه طرح و منجر به صدور رأی شده باشد.

- پروانه ساختمانی معتبر در زمان وقوع حادثه و فیش پرداخت حق بیمه.

- هرگونه مدارك و مستنداتی كه بتوان براساس آن وقوع حادثه، تاریخ وقوع و همچنین ناشی یا غیرناشی از كار بودن حادثه را احراز نمود.

دستمزد مبنای محاسبه كمكهای نقدی مذكور در ماده 3 قانون بیمه اجباری كارگران ساختمانی براساس دستمزد مقطوع صورت می‌گیرد و در صورتی كه دستمزد مقطوع كمتر از حداقل دستمزد باشد ملاك عمل حداقل دستمزد كارگر عادی خواهد بود.

و) نحوه دریافت خسارات وارده به سازمان (موضوع ماده 66 قانون): در مواردی كه وقوع حادثه ناشی از كار به علت عدم توجه كارفرما یا نمایندگان او در زمینه رعایت مقررات حفاظت فنی و ایمنی به وقوع پیوسته باشد پس از اخذ نظریه بازرس كار و یا سایر مراجع ذیصلاح، تعهدات قانونی درخصوص بیمه شده اعمال و خسارات وارده طبق مقررات ماده 66 قانون از كارفرما وصول می‌گردد.

در مواردی كه كارفرما براساس آراء صادره از مراجع قضایی ملزم به پرداخت دیه فرد حادثه دیده می‌باشد اعتراض وی درخصوص جبران خسارات ماده 66 كه به دلیل عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و یا مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف وی بوده است مسموع نبوده و ارتباطی با دیه تعیین شده از سوی مقامات قضایی ندارد.

ضمناً در مواردی كه خسارات مربوط به مستمری 10 سال موضوع تبصره ماده 66 قانون به كارفرمای مقصر ابلاغ نشده است با توجه به بند 2-2-4 دستورالعمل شماره 14199/52 مورخ 18/8/78 مبنای محاسبه مستمری 10 سال برای اعلام به كارفرما، میزان مستمری آخرین ماه پرداختی می‌باشد و چنانچه كارفرمای مقصر آن را پرداخت نماید بری‌الزمه خواهد شد.

آن عده از كارگران ساختمانی كه مشمول بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد و بیمه اختیاری می‌باشند در صورتی كه بطور همزمان به اعتبار اشتغال در كارگاههای مشمول قانون بیمه اجباری كارگران ساختمانی مصدوم شوند با توجه به اجباری بودن مقررات فوق، قانون بیمه اجباری كارگران ساختمانی در مورد آنان لازم‌الرعایه می‌باشد. ضمناً قرارداد بیمه صاحبان حرف و مشاغل آزاد و بیمه اختیاری كارگران یادشده در صورتیكه حق بیمه آن همزمان مطابق مقررات مربوطه پرداخت شود، همچنان به قوت خود باقی است.

بخش سوم: گردش كار و بررسی حادثه (كلیه بیمه شدگان)

در صورت وقوع حادثه به محض ارائه گزارش حادثه توسط كارفرما یا نماینده وی واحدهای اجرایی مكلفند سریعاً با رعایت نكات زیر اقدامات قانونی را به عمل آورند

1- فرم گزارش حادثه ارسالی با دستور مسئول شعبه در دفتر ثبت و به منظور بررسی حادثه به واحد امور فنی ارجاع می‌گردد.

2- بازرس فنی پس از دریافت فرم گزارش حادثه، باید برحسب مسئولیت اداری و با اولویت امر رسیدگی‌ و با رعایت مفاد مربوطه به بررسی و تحقیق مبادرت ورزد.

3- پس از بررسی محل وقوع حادثه، ابزار كار و نحوه انجام كار بیمه شده و عنداللزوم مراجعه به محل كار و بررسی پرونده پرسنلی بیمه شده و مدارك مربوط به معاینات بدو استخدام، معاینات ادواری وی جهت اطلاع از وضعیت جسمی و روحی بیمه شده در بدو استخدام و طول مدت اشتغال، شناخت كار موظف بیمه‌شده، با شهود حادثه نیز درخصوص علت وقوع حادثه مذاكره نماید.

4- بازرس فنی در صورت لزوم می‌تواند از طریق مراجعه یا مكاتبه با مراكز درمانی، نیروی انتظامی، مركز پزشك قانونی، بازرسی اداره كار و امور اجتماعی و ... مدارك لازم را اخذ نماید.

لازم به ذكر می‌باشد بررسی پرونده پزشكی در تشخیص عامل و موجبات وقوع حادثه و تاریخ و ساعت وقوع حادثه و انطباق آن با مواد 60 و 66 قانون حائز اهمیت است.

5- بازرس فنی پس از تكمیل فرم گزارش بررسی حادثه نظر قطعی خود را درخصوص ناشی و یا غیرناشی از كار بودن حادثه بطور مشروح و واضح در محلی كه بدین منظور در پشت فرم گزارش بررسی حادثه پیش بینی شده اعلام می‌نماید و از ذكر عناوینی نظیر به نظر می‌رسد، به نظر اینجانب محتمل است و ... خودداری گردد.

بازرس فنی می‌بایست علاوه بر اظهارنظر درخصوص ناشی و یا غیرناشی از كار بودن حادثه علت وقوع حادثه و نوع آن را در ظهر فرم گزارش بررسی حادثه دقیقاً مشخص نماید.

تأخیر در تنظیم گزارش بازرسی، به لحاظ گذشت زمان، احاطه بازرس را به نكات و جوانب قضیه كه قطعاً در روز تحقیق در ذهن یا یادداشتهای بازرسی به حالت كامل انعكاس داشته محدود می‌كند و همین امر به حال بیمه شدگان یا سازمان مضر واقع می‌گردد. بنابراین می‌بایست گزارشات بازرسی حداكثر تا یك روز بعد از بازرسی در دفتر شعبه ثبت گردد.

6- مسئول امور فنی بیمه شدگان پس از اخذ گزارش بررسی حادثه می‌بایست با عنایت به نكات مذكور نسبت به درج نظریه خود در ذیل نظریه بازرس فنی اقدام نماید.

7- در موردی كه براساس بازرسی صورت گرفته و مدارك تهیه شده و نحوه وقوع حادثه اتخاذ تصمیم درخصوص ناشی و یا غیرناشی از كار بودن حادثه برای شعبه مقدور نباشد مراتب را به اداره كل استان ذیربط اعلام و وفق نظریه ابرازی اقدام نماید.

8- تشخیص حوادث ناشی از كار منجر به فوت یا ازكارافتادگی مشمولین بیمه حرف و مشاغل آزاد به عهده كمیسیونی مركب از مسئول واحد كار و امور اجتماعی محل، مسئول شعبه یا نمایندگی، بازرس فنی شعبه یا نمایندگی و با رعایت مقررات كلی قانون تأمین اجتماعی درخصوص تشخیص حوادث ناشی از كار خواهد بود. ساعت، روز و محل تشكیلات جلسات كمیسیون توسط شعبه یا نمایندگی به اطلاع اعضاء خواهد رسید و نظریه كمیسیون با اكثریت آراء نافذ و عدم حضور یكی از اعضاء مانع تشكیل جلسات و یا صدور رأی نخواهد بود. در مورد ایرانیان شاغل در خارج از كشور، حوادث ناشی از كار موضوعیت نداشته و كلیه حوادث غیرناشی از كار تلقی می‌گردد.

 9- در صورتیكه علت وقوع حوادث (اعم از ناشی یا غیرناشی از كار) مستقیماً ناشی از عدم رعایت مقررات حفاظت فنی و بروز بیماری ناشی از عدم رعایت مقررات بهداشتی و احتیاط لازم از طرف كارفرما یا نمایندگان او بوده سازمان با رعایت كلیه ضوابط قانونی هزینه‌های مربوط به معالجه و غرامات و مستمریها و غیره را پرداخته و طبق ماده 50 ق.ت.ا از كارفرما مطالبه و وصول نماید كه نحوه وصول و ضوابط اجرایی آن تابع دستورالعمل شماره 14199/52 مورخ 18/8/1378 می‌باشد.

پس از اخذ مدارك و بررسی و اتمام عملیات فنی مربوط به تشخیص حادثه، (اعم از تأیید یا رد حادثه) می‌بایست برگهای مربوط به فرمهای مربوطه، آراء مرجع قضایی، نیروی انتظامی و نظریه بازرس اداره كار و امور اجتماعی در پرونده فنی نگهداری و سایر اوراق را در كلاسور (موضوع دستورالعمل اجرائی ساماندهی پرونده‌های فنی بیمه‌شدگان ـ مبحث اقدامات اجرایی شعب) ضبط نمایند و در اجرای بخشنامه شماره 2 جدید حقوقی و متمم آن لازم است پس از اخذ گزارش بازرسان ادارت كار و امور اجتماعی و آراء قطعی مراجع قضایی تصویر آن را به انضمام سایر مدارك مربوطه جهت اظهارنظر به واحد حقوقی اداره كل استان ارسال و پس از دریافت نظریه مبنی بر كفایت و قبول مدارك ارسالی و احراز تقصیر كارفرما و شمول ماده 66 در حداقل زمان ممكن نسبت به اعلام بدهی به كارفرما اقدام و استفاده از تبصره یك ماده 66 قانون را یادآور نمایند.

ثبت نام در دوره مدیریت حوادث و ایمنی