تکنیک ارتباطی بدن
با توجه به رشد روز افزون علم و آموزشهای کوتاه مدت ، مرکز توسعه آموزشهای مجازی پارس با هدف بالا بردن سطح علمی و کمک به تحقق این امر مقاله آموزشی تکنیک ارتباطی بدن را طراحی و در دسترس علاقمندان قرار داده است. ارتباط عبارت است از تمام روش‌هایی که از طریق آن ممکن است ذهنی بر ذهن دیگر تاثیر بگذارد. این عمل نه تنها با نوشته یا صحبت کردن بلکه حتی با موسیقی، هنرهای تصویری، تئاتر، باله و عملا تمام رفتارهای انسانی عملی است.
ارتباط دلالت بر فراگردی می‌کند که از طریق آن یک سری معنی‌های نهفته شده در بطن یک پیام، به طریقی تغییر پیدا می‌کند که معنی دریافت شده برابر با آنهایی است که شروع کننده پیام، قصد آن را داشته است.
انواع ارتباط:
ارتباط را می‌توان با توجه به چگونگی ایجاد آن به ارتباط مستقیم و ارتباط غیرمستقیم و از لحاظ انسان‌هایی که در آن شرکت دارند به ارتباط شخصی، غیرشخصی و جمعی طبقه‌بندی کرد.
1- ارتباط مستقیم و شخصی: ارتباطی است که بدون واسطه میان شخص پیام‌دهنده و شخص پیام گیرنده ایجاد می‌شود.
این ارتباط صمیمانه‌ترین و کامل‌ترین نوع ارتباطات فکری انسان است ولی از لحاظ وسعت مکانی و زمانی محدود است. همچنین ارتباط مستقیم بسیار فرار است و امکان ضبط پیام‌ها و گفت‌وگوها به طور کامل وجود ندارد.
2- ارتباط غیرمستقیم و غیرشخصی: در این نوع ارتباط، پیام‌دهندگان و پیام‌گیرندگان یکدیگر را نمی‌شناسند. برخلاف ارتباط مستقیم در ارتباط غیرمستقیم و غیرشخصی جنبه شخصی ندارد. همانند نامه.
3- ارتباط غیرمستقیمی که از طریق مطبوعات پرتیراژ و به ویژه وسایل ارتباطی نوین نظیر رادیو و تلویزیون بین گروه‌های وسیع انسانی ایجاد می‌شود. «ارتباط توده‌ای یا جمعی» نامیده می‌شود. در ارتباطات غیرمستقیم و غیرشخصی و مخصوصا در ارتباطات جمعی، مهم‌ترین خصلت ارتباط مستقیم که رو در رو بودن و صمیمانه بودن آن است، وجود ندارد. در عوض، در این نوع ارتباط، نقائص مربوط به محدودیت زمانی و مکانی به کلی مرتفع می‌شوند. روزنامه و کتاب کلام‌های بال‌دار که مرزها را درمی‌نوردند و پیام را به گستره جهان می‌رسانند. (گابریل تارد، از مکتب پیشگامان نظریه‌های ارتباطی)
4- ارتباط تعاملی شخصی و غیرشخصی که از طریق فضای وب، میان جمعی از انسان‌ها ایجاد می‌شود. فرارسانه‌ها که از طریق اینترنت به وجود آمده و امکان استفاده آسان از امکانات گوناگون، (عکس، ویدیو، نوشته و ... وجود دارد. برخی به آن ابررسانه می‌گویند.
عناصر ارتباط:
در هر ارتباط عناصر گوناگونی وجود دارند که با توجه به ترکیب آنها، طرز برقراری ارتباط یا به عبارت دیگر «فرآیند یا جریان ارتباط» مشخص می‌شوند.
با در نظر گرفتن عناصر مختلف ارتباط می‌توان جریان‌های ارتباطی را از هم متمایز ساخت و برای هر کدام نمودارهای خاصی ارایه داد.
1- ساده‌ترین جریان ارتباطی شامل سه عنصر اصلی «پیام‌دهنده»(منشا)، «پیام» و «پیام گیرنده» (مختلف) است. در جریان ساده ارتباط، پیام به صورت مستقیم و معمولا به صورت نگاه، حرکت سر و دست، لبخند یا گفت‌وگو ظاهر می‌گردد، جنبه ظاهری دارد و از شخص گیرنده یا شنونده به طور عینی جداشدنی نیست.
2- در ارتباط‌های غیرمستقیم که برای برقراری تماس بین پیام‌دهنده و پیام گیرنده به یک وسیله خارجی احتیاج پیدا می‌شود، عنصر جدیدی به نام «وسیله ارتباطی» به عنوان چهارمین عنصر ارتباط خودنمایی می‌کند.
یکی از نمونه‌های این نوع ارتباط، مبادله پیام از طریق نامه است. در چنین ارتباطی، پیام دهنده و پیام گیرنده از یکدیگر دور هستند و ناچارند پیام خود را که دیگر جنبه بین حضوری ندارد و به صورت مکتوب درآمده است، با استفاده از وسیله خاصی نظیر کاغذ به هم منتقل سازند.
3- در ارتباط جمعی به سبب فراوانی پیام‌ها، وسعت میدان ارتباط و پراکندگی پیام‌گیرندگان و همچنین لزوم پخش سریع پیام‌های ارتباطی، دیگر امکان ارتباط مستقیم وجود ندارد و جریان ارتباط غیرمستقیم نیز به عناصر تازه‌ای نیازمند است.
مقاله ی تکنیک ارتباطی بدن حاضر توسط کارشناسان واحد تحقیق و توسعه مرکز آموزش مجازی پارس تدوین گردیده است.
